Ne ilk ne son Şiiri - Selahattin Kavak

Ne ilkler ne sonlar şu kısa ömrümde
Gidenler le gelir gelenler le gider gidenler
Gelir yaşadıklarım gözümün önüne
Ve karşımda öglece durur bir baltaya sap olamadıgım gercegi

Sonra bir kac damla yaş olur
Ve yavaş yavaş boşluk hissi belirir
Öleceyimi zanlederim her defasında
Ve hep o zanlettiyimle kalır

Dolup dolup taşarım
Ve adını koyamam
Yüz yılda gecse eminimki becerermem