Dokuz yaşında bir çocuk;
Tuzaklardan habersiz
Koşuyor kendi dünyasında
Sanıyor her şey hilesiz
Sanıyor dünyası yerçekimsiz
Pırıl pırıl bir çocuk
Konuşmuyor...Konuşamıyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta