Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Kalbimi kırdın yüreğimi kor ettin.
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Devamını Oku
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
paramparça bir mor rüyayı görürken yazılmış aşk ve yalnızlık..
Ne çevrenin dışında kalabilirsin ne de onunla bütünleşebilirsin' İmgelerin,düşlemlerin,ümitlerin,tasarımların vardır...Ama gerçekleşebilir mi? Doğaldır ki,gerçekleşenler olur zamanla,hiçbir zaman gerçekleşemeyenleri de...Ama gerçekleşebilecek 'bir şey' vardır: O da 'ölüm!' O nedenle,dünyaya 'olumlu' pencereden bakıp arkadaşlarla,dostlarla,yakınlarımızla 'iyi' geçinmeliyiz...Yanlışlarımızı görmeliyiz...Daha iyiye,en iyiye doğru 'yürümeliyiz!' Tümümüzün 'yanlışları,elbetteki doğruları da' vardır...Yazarımızı ve şairimizi,siyaset adamımızı, bu duygularla,anıyorum saygı ve sevgilerimle.Güzel bir seçim.Seçicileri kutluyor,başarılar diliyorum.Dostlukla.
A'yân-ı sabite…
Tebrikler efendim
Her insan bir figüran
Rolünü oynar geçer zaman
Usulüne göre yaşamıyorsa insan
İnsana ne ifade eder zaman
Zamanı iyi kollanmak lazım çünkü ömür sermayemiz kimse servetini göz göre göre yakmaz şair zamanı iyi kollanmış zaman onu hala içinde taşıyor saygılar
üstadı rahmetle anıyorum.eyvallah
şiirin tamamı neden görüntülenemiyor.buna bir çözüm yok mu?
ortalama her Türkiye'li insanın anlayacağı türden kolay bir şiir..
yine de Ahmet Hamdi Tanpınar'ı şiirin sevilmesinde katkısı olanlardan biridir diye düşünüyorum..
Ötekileştirme; sadece ben ben diye yalnızlaşmaktır…
.....
FIRTINA
Fırtına... Sonsuzluk...Esrarlı bitiş.
Gece dağıtıyor meyvalarını,
Yemyeşil bir ağaç sarsıyor geniş,
Kollarında ufkun dört duvarını.
Boğuşan devler var uzak bir yerde,
Kanlı hiddetidir bu ses onların.
Yarın bir gül açar boş bahçelerde,
Belki son çığlığı boğulanların.
Ne çıkar sonu bir neş'e ve hüznün
Açılmış bir kapı ümit boşluğa...
Ölüm şifasıdır her üzüntünün,
Sükut defne dalı her yorgunluğa.
Ahmet H. Tanpınar
Bu şiir ile ilgili 65 tane yorum bulunmakta