Ne için var ki bu geceler

Pervasız gözler gafletteki bedenlere şifa mı?
Miskinlik uykusu kapandıkça gözler
Zindelik mi veriyor
Kavuşanlar sırt sırta uyuyanlar sevinç mi tazeliyor
Bir yastıkça girmişlerdi bu yola temenni baki mi hala
Sessizliğin tınısında bedenlerin mesafesinde
Gönül şakır mı hala
Yoksa vuslat müjdecisi mi bedenler
Akşam ezanı yükseliyor minareden
İstekli isteksiz, hevesli hevessiz
Sonunda çökecek gece kaçış var mı?
Süzülecek bedenler kimi sıcak soğuk
Yalnız ıssız güneşli yahut karanlık
En alası kucak açmış güler yüzlü ala döşeklere
Ben kocaman bir hiçliğe
Ayazsa vururum kendimi yele
Yaz ise kavururum tenimi kül olup esmek ümidiyle
Lakin ümit arzu ve temenniden ötesi değil gece bende
Kaçış yok çökecek üzerime öylece
Düşün hayalin pençesinde hareli bir gece daha
Göz kızıla çalıyor usulca güneş aralıyor örtüsünü aheste
Gün doğdu umudum uçtu gönül zifiriye demlendi
Vuslat mahşere kaldı ılık nefesin rüzgara çaldı
Bana uğramadı günün koynunda ruhuma meftun
Bedenim kavruldu hem yaz hem kış
Ruhundan esen sarhoşluğunla