Her zerre şu evren denen gerçekte
Devinir varlıkta bir olmak için.
Tohumun gerçeği dalda çiçekte..
Meyvede yeniden var olmak için.
Gün gelir düşerse tohum toprağa,
Zamanla dönüşür dala yaprağa.
Onu çiçeklerle donatır doğa
Hiç gerek kalır mı zorlanmak için.
Bu ulu yapının özü insanda,
Katısı.. sıvısı.. gazı insanda.
O yakmaz ateşin közü insanda
Bir esinti bekler harlanmak için.
Güzel der bu sırra erip geldiysen,
Dirliği birlikte görüp geldiysen,
Nefsini çarmıha gerip geldiysen,
Hakkın huzurunda arlanmak için.
Kayıt Tarihi : 23.11.2008 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!