Kapılar çarpıyor üstüme,
Evde bir sessizlik.
Hasta yatağımda ben ve sensizlik.
Bir korku düşüyor içime,
Sanma ki ölümden.
Benim korkum senden yana.
Ölüme bir dakika bile kalsa,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta