Korktuğum ölüm degil,
direnmeden gitmek...
Ölüm degil korktuğum,
sevenlerimden ebediyen kopmaktır
korktuğum...
Ölüm sızı degilki,
Ölüm acı degilki,
Ölüm HİÇ...evet HİÇ..
Ne acı, ne haz, ne zevk ne de özlem...,
Bir HİÇ...Koca bir HİÇ...
O yüzden soğuktur ölümün yüzü..
Korktuğum ölüm degil ki,
acılarımdan, sevgililerimden,
bana has her şeyden ebediyen kopmak...
Ne acı degilmi...ne acıların,,
ne de özlemlerini hissedememek
Ölüm hiç olmak...
yokmuş gibi yaşamış olmak...
Ölüm tarifedilebilirmi,
anlatılabilirmi ölüm....
anlaşılırmı....ruhunda, usunda ve tüm bedeninde...
Ölüm aşk gibi yaşanırmı,
kelimelere dökülebilirmi ölüm..
Ölümün yüzü ondan soğuktur...
HİÇ yaşamamış gibi olmak...
Ölümün acısı, kalanın sızısıdır...
Ne hazin degilmi?
16/02/07....Ümraniye
Mustafa NihatKayıt Tarihi : 16.2.2007 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!