Buruk akşam hüznünde yazdığım bu şiirde
Aklıma yolun sonu geldi, kırlaşmış saçlarımla
Ne hayatlar gördüm matemle sevinçlerde
Kimi bahtına ağlamakta kimi sahte avuntularda
Farkında değildir gülen ağlayanların gözyaşlarına
Sormak bile gelmezken akıllarına
Ne hayatlar gördüm yükseklerde ve alçaklarda
Gözleri görse kör kulakları duysa sağır
Duygular taş olmuş ağlayan garipler sokaklarda
Demir pasa, taş yosuna kucak açmışken sevgiyle
Sevgi fıtratında yaratılan insana ne demeli
Şefkatle yaratılmışken, toprak bile sarıp sarmalaşmışken
Af edilmişken günahlarımızdan her şeye rağmen
Ne gafiller gördüm sonu toprak olan mezarlarda
Kayıt Tarihi : 3.9.2008 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!