Ne Hasreti? Şiiri - Sercan Yarım

Kör bir sokak lambasında buldum aşkı henüz ben.
Bir sepetin içinde soğuktan üşürken.
Ellerimle sardım onu.
Ve hayran olduğum bir sonbaharı hatırlattı, dizinde uyurken.

Şimdilik veda ettim.
Satırlarımın anlamı da yoktur ancak ne hasreti?
Olmadığın her günü ben takvimimden silip attım.
Gözyaşımda saklısın yar ne hasreti?

Kırık bir kalbe lazım bir silah ve bir de mermi.
Tek bir şansım olduğundan bir de
kendi payına düşen her ne varsa alıp getir.
Yokluğunda yoldaşımdı, siyah bir sırma kendir.

Bu derde alışkanlık dedim yoluma devam edip.
Hangi yerde bıraktıysan orda yokum.
Veda edip gitmek bile yakışmıyor.
Şu gönlüm gönlüne yakışmıyor, o yüzden ne hasreti?

Elini uzatsaydın nerde olsan tutardım.
Soğuktan galiba parmaklarım tutarsız.
Bir seni bir de sensizliği anlatıyor.
Kalem kâğıt paramparça kuralsız.

Sen aşka kuralsın, hiç olmadın sevgilim.
Sen aşkı yaşarsın, ben hariç bir sevgili.
İçimde sakladığım senden bir parçan eksildi.
Fakat dünya bile sensizken zorlanıyor.

Hadi git aklını yor, şimdi neredeyiz biz.
Ne kaldı dünden ve ne getirecek yarın ki?
Kazandığın her ne haltsa umarım beni kaybettiğine değmiştir