Ne Halt Edeyim? Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kapalı sana karşı bahtım, n ‘eyleyim?
Güvendiğim tüm dağlara karlar yağmış,
Güvendiğim tüm geçitler tıkanmış,
Yollarım taşlı taşlı, kesekli kesekli,
Güneşlerim çamur çamur, balçık balçık,
Ne gündüzlerimde tad, ne gecelerimde lezzet,
İşte böylesi haller içindeyim,
Neye benzetirsen;
Benzet.

Ah bu benim kuru başım…
Ah bu benim öğütler kar etmez yüreğim…
Ah bu benim ızdırapları önceden kestiremeyen aklım…
Ah bu benim çilelere alışık bedenim…
Ah bu benim kara bahtım…
Meğerse; kelleri tutmak istemişim perçemlerinden,
Sineklerden yağlar çıkarmak istemişim,
Boyuma bakmadan seni sevmeye kalkıp
Ölü gözünden yaş
Beklemişim.

Yanmayıp da ne yapsın bu ateşler içindeki yüreğim?
Yolunu şaşırmayıp da ne yapsın ayaklarım,
Dağlanmasın da ne yapsın ciğerlerim?
Ya ben ne yapayım, gömmeyip de çığlıklarımı içime?
Bir bunca çileden sonra
Geriye mi döneyim yöneldiğim menzilden,
Yoksa vurup bile bile ileri mi gideyim?
Ne halt edeyim?

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 17-18/100)