Ne Hallere Koydun Sen Beni Gönül

Yüzümü sürmezdim evliya olsan da
Halden hale koydun sen beni gönül
Doğru bildiğimi yanlış yaptırdın
Ne hallere koydun sen beni gönül

Hırka giydim postun nerde dedirdin
Bir dost ararken düşman ettirdin
Şu tatlı canımdan beni bıktırdın
Ne hallere koydun sen beni gönül

Peşinden yürüdüm yola çevirdin
Benimle oynadın günün gün ettin
En sonunda vefasıza kul ettin
Ne hallere koydun sen beni gönül

Bektaş’ım çekerim yârin elinden
Kurtulamam zalimlerin dilinden
Beni sen şaşırdın doğru yolumdan
Ne hallere koydun sen beni gönül

Bektaş Bekir Dişbudak