Ne hale geldim Şiiri - Fatih Tutuk

Feryadım uykusuz bıraktı beni
Seni düşünmekten ne hale geldim
Kor içinde kordum severken seni
Seni beklemekten ne hale geldim

Farkına var artık var bu sevdanın
Sonu ölüm sonu toprak dünyanın
Her yer cehennemdir canı yananın
Seni beklemekten ne hale geldim

İçime sığmayan bir aşkın bir sen
Anlamaz şu gönlüm ben ne söylesem
Gönül evim açık gelip te girsen
Seni beklemekten ne hale geldim

Ateşim buz tutmuş kışım korlarda
Ben hiç kalmamış tım böyle zorlarda
Bazen dag başında bazen yollarda
Seni beklemekten ne hale geldim

Geçerken en güzel mevsimler sensiz
Kaç bahar yaşadın söyle sen bensiz
Tükettim yılları sensiz sevgisiz
Seni beklemekten ne hale geldim

Takatim yok artık dizde dermanım
Bir emir buyurda çıksın fermanım
Senden başkasına haram sol yanım
Seni beklemekten ne hale geldim

Elimde olmadan sana el açtım
Sevgine sevdana sana muhtaçtım
Ayaklarında toz başında taçtım
Seni beklemekten ne hale geldim

İsmin dudağımda bir dua oldu
Gönül bağımdaki çiçekler soldu
Gönül hanem sana hem ev hem yoldu
Seni beklemekten ne hale geldim

Nasıl olduğumu merak etmedin
Gözümde yaşlarla bağrımı deldim
Uzaktan seyrettin çıkıp gelmedin
Seni beklemekten ne hale geldim

Hayalini sarıp uykuya daldım
Uykularım bölüp geceyi deldim
Yollarına çıkıp hep bakakaldım
Seni beklemekten ne hale geldim