Unutulan dostluklar, yalnızlıkla sancılanırken,
Aydınlığa kavuşan karanlık, umut feneri yakar içimde.
Geceden sabaha, yıllar bizi bize hatırlatırken.
İnsanlık kervanı, merhametin peşinde bir yolculuğa çıkar.
Ve daha sonra, yaraladığı yerden başa sarar,
Cevapsız sorularla, hırçın bedenimle savaşırım.
Ne ak ne kara, ne günah ne kader,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum