Dalardan düşüyorum yaprak gibi
Savruluyorum ben, bak ne haldeyim.
Kurudum çöllerdeki bir toprak gibi
Kuruttun beni bak, ben ne haldeyim.
Gözünden belliydi zaten diplere itmen
İçime dert oldu söylemeden gitmen
Kolay mı dal salıp yeşerip de bitmen
Çürüttün beni bak, ben ne haldeyim.
Rahatlatmıyor artık bu rüzgarlar beni
Sevgin soldukça hep yargılar beni
Şevkatli dalın sıkı sıkı sargılar beni
Yaraladın beni bak, ben ne haldeyim
Düşsen de yere gözlerim arıyor seni
Solsan da yüreğim içinde seziyor seni
Bak gönül bu, kalple de görüyor seni
Özlettin beni bak, ben ne haldeyim
Güneşi görünce açar çiçek olursun
Dibine su dökersem gerçek olursun
Çiçeklerin tümünde böcek olursun
Açtırdun beni bak, ben ne haldeyim
Necip KÜÇÜK (08 Mart 2010)
Necip KüçükKayıt Tarihi : 20.3.2010 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!