Ne Hakla Şiiri - İlyas Kambalı

Güneşe senin adını verdiler “müennes”
Kamere “müzekker” adını
Efendiliği ona verdiler
Sana köleliğin adını
Ne hakla

Senin eserindir küllü ziya ya müennes!
Sana karanlığın kadını
Ona ziya adını verdiler
Onu aydınlatan olsan da
Ne hakla

Yıldızlara, senden aldığı ışıkla kamer,
Her gece bilgiçlik tasladı
Ona eren adını verdiler
Sana da şeytanın adını
Ne hakla

Her ne kadar soyun ondan olsa da müennes,
Ona ilmi sen öğrettin sen
Onu sen doğurdun sen büyüttün
Velev ki sonradan olsa da
Ne âlâ

Anne şefkatiyle, eş sevgisiyle kameri
Gün boyu sırtında taşıdın
Geceleri koynunda yatırdın
Velev ki ihanet etse de
Ne hakla

Cühela, kendine sıpa diyerek karnına
Sopayı da sırtına verdi
Binlerce, binlerce yıldır hâlâ
Adın gül-u melek konsa da
Ne hakla

Olsa da ayağının altında cenneti-i âlâ
Bunca asrın sonunda hâlâ
Ya metrestir ya cariye adın
Naibu’l-Fatıma olsan da
Ne hakla

Her ne kadar böyle olsa da sen onu hâlâ
Hem aziz-u muhterem-u yar
Hem rezil-u kepaze edersin
Nam-u kudret onda olsa da
Ne âlâ

İlyas KAMBALI
01.01.2000