“ne haddime ben kimseyi hakir göreyim.
ne haddime ben kimseyi yüce göreyim! ”
bir döngü içindeyiz ki ne üst var, ne de alt,
bu yüzden ki, alt-üst olanların öyküsüdür bu hayat.
gün gelir yıllar yükü cefa tadar sefayı
an olur bir sarsıntı yıkar nice sarayı.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta