NE HADDİME
Ne haddime seni kötülemek sevdiğim
Söylenip durursun, başımın etini tavaya korsun
Yüzünü gül gibi soldurursun
Yine de ne haddime seni kötülemek
Çünkü yine sensin bana ilelebet
Yine sensin bana bahçelerdeki en manidar gül
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta