Yalnızlık boynumu bükmüyor benim
Işkınsız dallara konduktan sonra
Hiçliğime bandım hissetmez tenim
Vefasız kollara kandıktan sonra
Yazmışsa yaradan, kabulüm böyle
Dillerim lal olur susarım öyle
Ne haddime benim gel hele söyle
Karılıp allara yandıktan sonra
Halbuki Mevlaya en güzel yöndü
Delindi yüreğim halbura döndü
Gözlerimin feri mum gibi söndü
Sevgisiz sollara bandıktan sonra
Aykız'ım huzura azcık ilinmez
Kaderim mi kara silsem silinmez
Yolun sonuna mı geldim bilinmez
Ölmeden sallara onduktan sonra
Kayıt Tarihi : 16.8.2017 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!