Anamdan emdiğim burnumdan geldi.
Yaralıyım, yanan kordan ne haber.
Ne bahtım, talihim, ne şansım güldü.
Saçlarıma yağan kardan ne haber.
Senelerdir uykuları bölmüşüm.
Ağladıkça, acı acı gülmüşüm.
Anamdan doğmadan önce ölmüşüm.
Kafamdaki gizli sırdan ne haber.
Dert çektikçe bahar ettim kışları.
Şeytan diye dostta attım taşları.
Kan akıttım, kurudu göz yaşları.
Görünmeyen namus, ardan ne haber.
Ozanım der unutunca sılayı.
Başıma sarmışım, derdi belayı.
Ne güneşi gördüm, ne yıldız ayı.
Yaşanası nazlı yardan ne haber.
13.10.2020
Erbaa
Kayıt Tarihi : 21.10.2020 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/21/ne-haber-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!