Ne haber Şiiri - Aydın Bayrakdar

Olamayız biliyorsun
ne sen bensiz ne ben sensiz, deli kız... (Mustafa Yıldızdoğan)

Sizin orda gören var mı yarimi,
çok gülerdi ha-ha-sından ne haber?
Güzelliği neş’e-sinden geri mi,
eksisinden dahasından ne haber?

titiz idi temizlermiş civarı
yerleri, eşiği, damı, duvarı
“ben bakacam! ” demiş, malı davarı
deh-dehinden oha-sından ne haber

kimlerden ne aldı kime ne verdi
kahvaltıda hıyar turşusu yerdi
sabah keten akşam ipek giyerdi
basmasından çuhasından ne haber

yürürken atardı envayi sükse
hiç de az müptela değildi lükse
çarşıdan dönmezdi cüzdanı pekse
cilvesinden pahasından ne haber

kimseyle yan yana yola gitmezdi
şehirdeyse köyde baca tütmezdi
kahvesini asla ihmal etmezdi
sıcağından ve hasından ne haber

ağzda çiğnediği pembe sakızdı
o bir müstesna ve müsemma kızdı
nedense bir ara muhtara kızdı
isyanından yuhasından ne haber

tartışırken dermiş “aklım yerinde,
kalbim sıcak, zihnim yine serinde”
yeni taslak sunmuş günün birinde
zekâsından dehasından ne haber

“deli kız” demişler kâle almamış
“yüzmem lazım” demiş suya dalmamış
meydan boşsa raksdan geri kalmamış
avlusundan sahasından ne haber

O orada mukim bense burada,
dua ettim, erebilsek murada
Aydın’a çöl geçmek düştü sırada,
serabından vahasından ne haber? ..

24 Aralık 2016, Almanya