Ne Güzeldir Memleket Şiiri - Tunç Kuyucu

Yıllar sonra yaklaşıyorum
Portakal ağaçları var sağımda solumda
Son otuz kilometre
Memleketimin ayakları görünüyor
İçim kıpır kıpır yıllar sonra
Doğubeyazıt'tan Adana'ya
Ne bitmez yolmuş
Gözlerim parlıyor sevinçten
Bülbülle Altun kafes hikayesi
Acı tatlı hatıraları bıraktım ardımda
Memleketim girdap misali çekiyor beni
Çok arzuluyum
Yaklaşıyorum içim kıpır kıpır
Gözümü alamıyorum pencereden
Havanın değiştiği nasıl da belli
Bitmiyor portakal ağaçları
Pamuk tarlaları uçsuz bucaksız
Kışın yolu uğramaz buralara
O yüzden bacalar dumansız
Son on kilometre
Uzak kaldım
Sanki bir kaç değil binlerce sene
İçim kıpır kıpır
Memleketim canım benim
Eşsiz Çukurova'm
Sonunda vardım işte
Adanam yiğitler diyarım
Yıllar sürgün gibiydi
Hasretse tepeden tırnağa pranga
Ne güzeldir memleket
Ulaşırsan sonunda

2002