Ne Güzelde Gidiyordu Şiiri - Şair Otuzbir

gece oldu ve son sigaramı içiyorum
odamda değil bu sefer mutfaktayım
eskiden karşımda sen olurdun
şimdi ben tek başımayım
hani insanın tek başına yapamadığı
tek başına beceremediği şeyler olur ya
ben tek başıma nefes alamıyorum
tek başıma yaşayamıyorum hayatta
tek bildiğim şey gitmiş olman
geride kalan bilinmezliklerle boğuşuyorum
sürekli kafa yoruyorum bunlara
düşünüyorum
delirmeme ramak kaldı
belki de delirdim haberim yok
dalıyorum her defasında
kalbimi ve değerlerimi neden götürdün
neden bırakmadın onları da giderken
şimdi mi kalbim sende kalmışken
nasıl severim ben bir başkasını
insan kalbi yokken nasıl hissedebilir
kalpsizken nasıl kalbini verebilir bir başkasına
sadece düşüncelerle varoluyorum
sen ise bensiz nasılsan öyle
seni bensizlik yıkmadı ama beni sensizlik
harcadı ve son zerresindeyim galiba
hani kötüydü onlar
hani yaramazlardı hiç bir işe
sahtelerdi yalandılar ve bilmiyorlardı
sevmeyi ve hissetmeyi bilmiyorlardı gerçekten
onların yanındasın şimdi
sende oldun aynı onlar gibi
satılıyor bak onların onurları şerefleri
senin gibi
kalpleri satılıyor
kendilerinden de daha çok para yapıyorlar
şaşırdım doğrusu
beş para etmeyen adamların kalpleri
on paraya satılıyor
kalpler zaten belirsiz
kullanılmamış kalp bulamazsın
hergün başka birilerine ait
beden de öyle
iğreniyorum artık onlardan
senden
sevdiğimden
ve tüm geçmişimizden
ben bir yalanı sevmişim oysa
keşke hiç bilmeseydim
keşke öğrenmeseydim yalan olduğunu
ve hep gerçek sansaydımda
öyle olmasaydın benim yanımda
kimse bilmiyordu ki yalan olduğunu
ne güzelde gidiyordu.