Şöyle baktım Dünya’ya,
Dağlar taşlara ne güzel uymuş.
Kimi okur, kimi sevgiyle coşar,
İlim de insana ne güzel uymuş.
Ovalarda koyun kuzu meleyince,
İnsanlar kavgayı bırakınca,
Kurtlar kuşlar kardeş olunca!
Dünya’ya barış ne güzel uymuş.
Gökten bereket toprağa inince,
Ağaçlar çiçek açıp meyve verince,
Kış gidip bahar gelince,
Meyveler ağaçlara ne güzel uymuş.
Doğruluk, dürüstlük, adalet olunca.
Çocuklar analarıyla kucaklaşınca,
2-B de Hasan Hüseyin’i sevince,
Allah sevgisi de insana ne güzel uymuş.
Kayıt Tarihi : 14.7.2015 20:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!