Ne Güzel Şu Yaşamak

Herkese ölüm
Her çağda
Erken be sevgili
Yaşamak, nefes almak …
Kan kusmak can çekişmek bile
Ne güzel
Acıların ağıtların durağı olsak da
Yorgun bedenlerimizi dinçleştiren
Sonsuz mavilikte biten
Göğe ağmış dağların doruklarından
Serin söğüt ve akasya dalları arasında
Gürül gürül kar suyu akan
Çavlanlı derelerde çimmek
Ağustosta üşümek
Zemheride yanmak
Kekik kokulu dağların
Issız, kuytu koyaklarında
Bir tavus kuşu gibi
Renkli düşlerimizde
Doğayı, dinginliği ve yalnızlığı
İçimizde, iliklerimizde duyumsamak
Gamsız, kasvetsiz
Uzun hava bir ıslık tutturmak
Karlı, boranlı bir günde
Sevdiğinin omuzlarına yaslanmak
Beline sarılmak sımsıkı
Koluna, koynuna girmek
İki bedende bir olmak
Ve Tanrının
Bir zamanlar helal saydığı
Erguvan renkli şarabı yudumlamak
Bir hoş olmak
Güz rüzgarlarına kapılmış
Acıklı türküler söyleyen
Tütün renkli kuru otlarla, yapraklarla
Özgürlük delisi bir martının
Alevsi gözlerinde
Işık ışık savrulmak
Güneşin doğuşuyla
Her gün her gün yeniden doğmak
Ne güzel duygu
Ne güzel şu yaşamak