Ne Güzel Şey Yaşamak

Ne Güzel Şey Yaşamak
03.01.2010
Tırmanmak, tırmanmaktır,
Ömürler boyu, yaşamak!
Koca Dünya gibi kayarken her basamak,
Ve sonra bir kaydıraktan,
Varlığa, el sallamak.

Korkuya, sevgilere, acılara, her şeye,
Boşluğa ve yokluğa,
Açlığa ve tokluğa,
Meydan okumak kadar; özgürlük!
Ve güvenmek ve sevinmek,
Gülüvermek geçenlere,
Sahiplenmek maziye,
Azatlıklar vererek bedene,
Sığınmak sevinçlerle,
Yokluğu muhal olan,
Kutlu geleceklere.

Var olmaktır, yaşamak.
Farkına varmak kadar varlığın!
Soyutlayıp zerrelerden her şeyi,
Sevmek güzellikleri,
İnkâra düşmeden ve isyan etmeden,
Yoldaş edebilmektir,
Ruhla Bedeni.

Zerre kadar minnetsiz,
Kansız ve cansız,
Yaşatarak varlığı,
Anlamaktır imanı.

Yaşamak bilmek demektir,
Ruhu sevebilmeyi,
Hor görmemek âlemi,
Kutsamaktır yaşamak;
Beni Âdem’i.

Bir yolcudur, yaşamak.
Ufukları tarar daima gözleri,
Hani sonsuz bir devriâlem döndürür,
Yelkovanı, Akrebi,
Gözleri bir karasevda;
Ne toprak, ne zümrüt, ne dünya,
Doldurmaz ya gönlündeki neşe’yi,
İşte böylesine sevmek, “Kader’i”,
Duyar gibi “E lest’i”
“Be La”, “Be La” der gibi.