Ne Güzel Olurdu Şiiri - Özlem Saba

Dalıp bir ay vakti aşk denizine.
Kollarına uzanıp seyretmek maviyi.
Dalgalarla kırılmadan önce,
Yüzünde akseden mehtaba dolanmak.
Ne güzel olurdu…

Gök elekten ince ince elenen.
Vatanınındın kopmuş bir göktaşı misali.
Ancak yıldızlara tutunarak yolunu bulan .
Bilinmez sevdalara doğru yol almak.
Ve senin dünyanda var olmak,
Ne güzel olurdu...

Yer gök en derin uykusundayken,
Başlamadan henüz bülbüllerin telaşı,
Titrek gül dallarına tutunup,
Geceyi bölen türküler söylemek sana,
Ne güzel olurdu...

Ve ne güzel olurdu!
Saçlarından süzülen günün,
İlk ışıklarına sarılmak,
Ömür boyu özlenen o günün sabahına,
Bir saba yeli ile uyanmak,

Ne güzel olurdu!
Kokuna sarılmak…