Ne Güzel Olurdu Şiiri - Serkan Gebel

Ne güzel olurdu seslerin suskunluğuna karışsam,
Dilediğimce,varlığımla beraber şiir dolusu yol alsam,
Hangi kuşun kanadı büyük,yükümü rahat taşır bir bulsam,
Çare bulmaya tek başına aklımı yolladım,dönüşünü bekliyorum.

Ne güzel olurdu toz olup toprağa karışsam,
Hesapsız,vedasız türkü söyleyip göğe savrulsam,
Söz olup şiirlerin sesiyle kitabın yapraklarına konsam,
Sonuna varmaya rüzgarı yolladım,dönüşünü bekliyorum.

Ne güzel olurdu damla olup nehirlere karışsam,
Yıkayıp,taşıdığım yüreklerin içine sevgiyi aşılasam,
Yalnızlığı yüklenip sırtıma uzak okyanuslara bıraksam,
Yıkıntıları onarmaya gönlümü yolladım,dönüşünü bekliyorum.

Ne güzel olurdu serkeş bir şair olup her söze karışsam,
Başıboş,darmadağın kelimeleri tutup dar beyinlere fırlatsam,
Sevmeyi bilmeyenleri,belinden yakalayıp yerin dibine soksam,
Mısraları dizginsiz,dönülmeze yolladım dönüşünü bekliyorum