Bilinmezliklerin içinde insanların ruhu,
Ne Arif insanlar gördüm, bilinmezliklerde çırpınan
Gönlü ağlayan ama yüzü gülen,
Olmasını istemediği olaylarda
Olumsuz ilmekleri ilimleriyle dokuyan...
Tamahsız alın terini vicdanına sindiren,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
