Ne Güzel Gülersin Şiiri - Kemal Berk

Ne güzel gülersin ne bu hal dedi
Gülüşüm suçmuydu şaşırdım kaldı
Bu kadar derdinle gülersin dedi
Her gün ağlamaya derman mı kaldı?

Ağızlar yayılıp dudak büzülür
Gözleri dalarken nasıl süzülür
Arkam sıra her bir derdim düzülür
Ağlarken gülmeyen insan mı kaldı?

Gülsemde, ağlarım akmaz ki yaşım
Volkanlar patlarken belalı başım
Utanırım amma yürekte taşım
Yüreği yanmayan canlar mı kaldı?

Boynumuz büksek de yüreğim yufka
Allah’dan umuttur göz diktik ufka
Hayrı da şerri de verendir hüda
Öze yaş akmayan mazlum mu kaldı?

Mumunu yakmayan yollar kararır
Dertleri çekenin vürek daralır
Ağlarken gülerim rengim sararır
Dumanı tütmeyen dağlar mı kaldı?

Feryat figan edip yaşı dökmedik
Bir damlacık suyu derya etmedik
Yüreğe taş basıp ele demedik
Ağlatan zalime dünya mı kaldı?

Bitmeyen dertlerim yürek dağlarken
Hakk'ıma yönelip umut bağlarken
Kulözü hem güler hem de ağlarken
Söyleyin farkımız şimdi ne kaldı?

Kemal'eren /Kemal Berk