Ne güzel cocuklardik biz Şiiri - Hasan T ...

Saygı sevgi edep bizle yoğruldu.
Bir vatan bir ülke bizle doğruldu.
Kirli yüzler yağmurlarla duruldu.
Uzaklardan gelen çocuklardık biz.

Siyah önlük üstü kar beyaz yaka.
Olmadı bir günde böbür fiyaka.
Bizde yoktu kinlik yok idi caka.
Göz yaşları silen çocuklardık biz.

Domates ekmeği bölüşür idik.
Varsa elimizde ülüşürdük biz.
Ağıtlardan sonra gülüşürdük biz.
Kahkahayla gülen çocuklardık biz

Varlık armağandı yüce vatana.
Rastlamadık çalan çırpan satana.
Saygılıydık şehit,gazi, atana.
Kadir kıymet bilen çocuklardık biz.

Beş numara lamba camındaki is.
Pazar günü banyo,kokardık hep mis.
Ne gönlümüz pisti,ne huyumuz pis.
Cehaleti delen çocuklardık biz.

Her zaman diriydik hiç olmadık kof.
Yırtık pantul, hırka değillerdi sof.
Kar kış fırtınada demez idik of.
Damlarda da çelen çocuklardik biz.

Bizden sorulurdu ovalar dağlar.
Bizimle al aldı kırlar ve bağlar.
Sular tertemizdi buz gibi çağlar.
Oralıydık aslen çocuklardık biz.

Yağ satar bal satar oyunlar vardı.
Bize ova dere tepeler dardı.
Ağaçlar çicekler böcekler yardı.
Doğadaki malen çocuklardık biz.

Bizdik şenlendiren dar sokakları.
Bayramda süslerdik yolu takları.
Bizdik hep yeşerten çöl-kurakları.
Çiçeklerde polen çocuklardık biz.

Şimdi bakıyorum genç nesil darda.
Kimi AMATEM de kimisi barda.
Kimi sefalette kimisi varda.
Akıllıydık aklen çocuklardık biz.

İnsanı yaşat ki yaşasın devlet.
Bitsin bu zulümler bitsin cinayet.
Bulsun cihan özünü de nihayet.
Yaş nihayet halen çocuklardık biz