Ne Güzel Cahildik

Televizyon yoktu
Gazete de her zaman olmazdı
Öyle güzel cahildik ki
Keyfimiz bozulmazdı hiç

Dışarıda kar
Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki
Kuzinenin üzerinde demir maşa
Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri

Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu
Sucuk lükstü
Yumurta lezzetli
Ekmek her zaman ekmek gibi

Bir kez olsun kümesten yumurta almamış
Bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış
Fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında boğucu bir gürültü
Ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım

Dışarıda kar
İçeride kanaat, içeride huzur
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna ram olurduk
Kestane közlemek büsbütün bir gecenin akıllara seza mutluluğuydu

Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine
Geniş ve besleyici bir masal dünyası

Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı
Çay da kokardı, domates de
Bütün bu nefasete, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu

Dışarıda kar
Zam endişesi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim tehlikesi
Kimin umurunda! Ne güzel cahildik
Mutluluğun resmini çiziyorduk

05 Mart 2013
Salı