Ne güzel bir duygudur ki sevilen insanlara -ki dostlara- 'can' diyerek yazmak yürekten... Canımızda can olarak; canımdaki can...
Bir sevgi seli içerisinden sesleniyorum; gücünü mutluluk yüklü bulutlarda gezerek aldığım; yaşamı paylaşırken... Korkuyorum! ... Ki o bulut eriyip yağarsa yeryüzüne... Yağarsa bir umudum daha olacak ama, -ki bu tesellim- mutluluk olarak yağacağım yeryüzüne; berrak, billur su damlacıkları halinde... Ve nasibini alacak insanlar, ve belki de, yüreğine kadar inecek; titreşip katre katre nazlanarak çiçekleri dolaşan narin kelebekler olarak... Ki o kelebekler sunacaktır sevgisini, yaşamda dostluk adına ne varsa yaşanılacak olana...
Yazanlar ve yazdıklarıyla yaşayanlar... Sevgiyle diyebiliriz yüreğimizce! ... Sevgi olmasa ne olabilir ki yeryüzünde, paylaşım adına ne olabilir ki...? !
Yaşanan yılların belki de
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Yüreği gibi kendide güzel insan
sevgiyi canı nede güzel anlatmışsın , yaşamın hareketliğindeki vurgular az vede özde anlaşılır olmakta kaleminden ...
başarılar seninle her daim olsun
sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta