Ne güzel adın var,dilimde hece.
Bilsen seni ne çok,özledim Gül'üm.
Sensiz sabahlara, ermiyor gece.
Uykumu şafakla; sözledim Gül'üm...
Bülbül susar mı hiç, gülü açınca.
Gül kurur mu bülbül, nağme saçınca.
Sensiz gecelerde, uykum kaçınca.
Koyunları kaç kez, yüzledim Gül'üm...
Bakılsa kuru mu, gönül bağları.
Bir daha yaşanmaz, gençlik çağları.
Aramızda yükselen, yüce dağları.
Günde yüz bin defa, düzledim Gül'üm...
Bu nasıl sevdadır, ruhumu sardı,
Gönlüm ırmak olsa, sana akardı.
Hep gelirsin diye, umudum vardı.
Her gün yollarını, gözledim Gül'üm...
Ey benim ömrümün,en son sevdası,
Tek seninle biter, gönlümün yası.
Yakında toplarım, tarağı tası.
İlkbahar yaz bitti, güzledim Gül'üm
Kayıt Tarihi : 16.5.2008 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair tası tarağı toplamak üzereyken bile yüreğinde hep bir sevgi ve sevgili taşır.Çünkü sevmek şairin mesleği ve en büyük servetidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!