Ne Güzel Şiiri - Yüksel Güney

Ne Güzel
Acıyı, kederi toy’da bölüşüp,
Hatayı kusuru örtmek ne güzel,
Bir tenhada gizli, gizli görüşüp,
Yâr ile muhabbet etmek ne güzel...

Yaşamak ne güzel yalan bilmeden,
Namahreme bir kez olsun değmeden,
HAKK’tan gayrısına boyun eğmeden,
Hep kendi kendine yetmek ne güzel...

Doğru dürüst insan olup özünde,
Bir mümin tavrıyla durup sözünde,
Yâr’in ışıldayan elâ gözünde,
Her gün eriyip de bitmek ne güzel...

Eğer ki bozarsak temiz mayayı,
Görürüz hanyayı, hem de Konya’yı,
Ahireti seçip fani dünyayı,
Elinin tersiyle itmek ne güzel...

İnandığın yolda bir an durmadan,
Gerçek karşısında hayal kurmadan,
Bir kulun kalbini sözle kırmadan,
Huzur-u mahşere gitmek ne güzel...