Babamın Hikayesi Şiiri - Mustafa Parlak

Bu kaçıncı yıldızdı kaydırdığım
Ha doğdu doğacak derken
Bir kurt ulumasında olmak bilmeyen sabahların.
İçine sızı gibi ak düşmüştü çoktan

Müjdecisiydi şimdi yağan yağmurlar
Beşyüz koyunla örüme kalkmış bir adamın
Çoban değneğine sarılmış
Söylenen türküsüydün yanık bir ağızdan

Sağanak yağmur altında çamurlu ayakkabılarımın
İleri gitmeyi bilmeyen kaygısıydın
Düşün şimdi! Düşün
İlk yavrusunu kucağına almış mutlu bir adamın
Sessiz sessiz ağlayışını düşün! İnince dağdan

Daha mutlu kim olabilirdi ki şimdi
Senin doğumunu bana getiren adamdan
Gözlerini gözlerine diktiği ilk heyacanı,
Bir babanın gülüşüydün bıyıklarının altından
Sürmüştü atını sürmüştü dört nala, yağan yağmura aldırmadan.

Çekilmemiş sancıların, adı konmamış kaygıların önündeydi adın
En büyük serveti ağzının tadıydın babanın.
Ne güzel doğmuştun alacakaranlıktan sıyrılıp sabaha
Sessiz sedasız acısız ferahlık verircesine saplanmıştın karanlığa