Ne güzel Şiiri - Aynur Durmuş

NE GÜZEL
Bir gün yıllar sonra
Bi kaldırımda sen
Elini tutmuş çocukların
Karşılaştık,yitirmiş duyguların

Üzerinde çiçekli elbise
Hiç değişmemiş,ne güzel
Anlında çizgiler inceden
Ayrılık acısından belirtiden

Sanki sende duygulandın
Uzun yıllar an sorgulandın
İfaden bakışlarında anlardın
Yine aynı konulara mı kızdın

Hala sert bakışların
Hiç degişmemiş anıların
Geçmiş olsun acıların
Çocukların ne güzel

Yakışmış annelik
Yokmuş kaderde bizlik
İlk aşkımızın sesinde tizlik
Gelin atında gitmelik

Gözlerinde boşluk
Yüreğinde sanki korluk
Nasipte varmış yokluk
Sözlerimiz oldu tokluk

Unutmuş gibisin
Umursamaz incesin
İşveli yine cilvelisin
Hiç değişmemişsin

Kim tuttu sıcacık elini
Kim sardı incecik belini
Kim duyuyor , tatlı dillerini
Gelmişim geçmişini

Kirpiklerinin içinden
Gözlerinin geçidinden
Sanki süzdün istemeden
Ne güzel ne güzel

Ne desek kadere
Verdi bizi kedere
Hayat saldı yellere
Kavuşmak hayaldi sadece...
Aynur Durmuş