Ne Güzel Şiiri - Nihal Mirdoğan

Gönlümün şarkısı bir bülbül soylu
Leylâ Leylâ diyen dili ne güzel
Vuslatı beklerken bir selvi boylu
Sevdayla şakıyan yolu ne güzel

Can meyvesi sunar sâde benim çün
Yürekten verdiği dalı ne güzel
Çiçeği açtıran her günüm için
Rabb'e dua eden kulu ne güzel

Desem ki hasretin sunası var ya
Bir mecra bulursa sular akar ya
Ya da bulamazsa firâk kanar ya
Yaşadığım duygu seli ne güzel

Onla bükülürüm elvan yarlara
Onla dökülürüm beyaz karlara
Onla sökülürüm şu efkârlara
Beni savurduğu yeli ne güzel

Pervazlarımda hiç kalmaz çorağı
Başı yasladığım yürek uğrağı
Odur ruhumdaki çölün toprağı
Vahaya uzanan kolu ne güzel

Odur sevdakârım odur hünkârım
Sararsa atlası artar dekârım
Görklü od olurum beter yakarım
Mecnûnca tutuşan külü ne güzel

Yangın ortasında közleri vardır
Ateşi çoğaltan sözleri vardır
Ha bir de kavrulan yazları vardır
Sıcakları örten tülü ne güzel

Hâlden anlar ise çeker nazımı
Billâh sürmeledim ala gözümü
Gülnihâl ,de haydi çalsın sazımı
...Tezeneyi tutan eli ne güzel