Ne Güzel... Şiiri - Mehmet Şahan

Rızayı Hak için olan malından,
Verince kaybolan eller ne güzel…
Sevgiyle çağlayıp coşan canından,
Kaynağı aşk olan diller ne güzel…

Gölgeyi eyleyen yaprağı-dalı,
Bahçeyi süsleyen yeşili-alı,
Arıyı besleyen çiçeği-balı,
Bağbanı şevk olan güller ne güzel…

Zulme karşı beli dal olan,
İçi volkan olsa dili lal olan,
İnsanlık ilminde zehri bal olan,
Irmağı hayrolan göller ne güzel…

Hulûs-u Kalbi’nden olan ilâmın,
Riyasız gönülden gelen selâmın,
Hikmeti Rabbinden bilen kelâmın,
Membaı meşk olan yollar ne güzel…

Hak için yılmadan nefsle atışan,
Şerre karşı sabrı, şükre katışan…
Mevlâ’nın aşkıyla yanıp tutuşan
Yüreği köşk olan kullar ne güzel…

Şahan’ım azının kıymeti çoktan,
Bilirsen, var etti her şeyi yoktan!
Varlığın görürsen Sureti Haktan,
Nefsiyle haşrolan, küller ne güzel...