İlk görev yerim ilk göz ağrım benim,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Mutluyduk neşeyle geçerdi günüm,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Bizi insanların sevgisi sardı,
Bizi seven çok dostlarımız vardı.
Severek görev yaptığım bir yerdi,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Biz Örencik'te ne insanlar gördük,
Emin Türkmen Beyle yemek yerdik.
Mehmet Turan'la her gün beraberdik,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Hasan Kaplan ile keçi güderdik,
Mehmet Keserbaş'la sohbet ederdik.
Nazmi Yıldız'la balığa giderdik,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Bazen bizler tefekküre dalardık,
Cuma günü biz camiye dolardık.
Osman Hoca ile namaz kılardık,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Biz Vahit amcanın evine göçtük,
Köydeki gençleri arkadaş seçtik.
Ali Vardar'ın çok çayını içtik,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Söküğümüzü diktirelim derdik,
Terzi Mehmet'in yanına giderdik.
Kahveci Dursun'la sohbet ederdik,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Bazen yukarıya doğru yürürdük,
Muhittin Can'ın yanında dururduk.
Süleyman Keserbaş'la otururduk,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Biz Kırkyalan'a doğru giderdik,
Koreli Amcaya merhaba derdik.
Eyüp Akbaş ile sohbet eylerdik,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Yusuf köy yerini gezelim dedim,
Tahsin Hızal'la gezdim adım adım.
Yaşadığım şeyleri unutmadım,
Ne günlerimiz geçti Örencik'te.
Not:Örencik-Aydın Bozdoğan'a bağlı bir köydür.
Yusuf TunaKayıt Tarihi : 18.3.2024 10:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!