Ey beyni kof feylesof, sahte ilmine inat,
Allah’ın varlığını haykırıyor kâinat.
Zina bir gereksinim, kumar milli kazanım,
Pembe dizi hayranı okuyanım –yazanım.
Zihnimizi bağlamış illüzyonist cambazlar,
Doğru söyleyenleri jurnal eder gammazlar.
Piyonları olmuşuz bir maskeli balo’nun,
Bir gün ipi kopacak dünya denen balonun.
Maskeler kırılırken, son perdede inecek,
Muskalar bozulurken, yer aranır sinecek.
Bizi koru Allah’ım, senin rahmetin büyük,
Sen sahip olmaz isen bizi ezecek bu yük.
Dünya denen deryaya balıklama dalmışız,
Şaşıyorum Allah’ım, ne günlere kalmışız.
İstikamet olamaz, ne sağ ve sol, ne geri,
İstikamet olmalı tek doğru yol, ileri.
Bana gümüş vız gelir, altın için susarım,
Kan kusturmak uğruna bazen de kin kusarım.
Yanarım hak uğruna, için için yanarım,
Şehâdet şerbetini içer isem, kanarım.
Düşünürüm her zaman, neden Sezayi adım?
Adımın manasını, hâlâ ben kavramadım.
İsmimin anlamına layık yaşıyor muyum?
Yoksa hedefsiz yolda hâlâ koşuyor muyum?
Kayıt Tarihi : 8.10.2012 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünyalık peşinde koşan ve filozof geçinen bazı şarlatanlar, topluma akıl satmaktalar. (Gerçek Alim veFilozofları tenzih ederim. Onlara saygım büyüktür. Sözüm sahte ilmini menfaatlerine peşkeş çekenler içindir) . Bu kişilerin foyalarının da bir gün meydana çıkacağını dile getirdiğim bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!