Ne günlere kaldık yarab? Ne dost belli, nede düşman.
Bazen sert esiyor rüzgar,
Savrulup gidiyor insan…
İnsaf, merhamet azaldı.
Muhabbet, sevgi yok oldu.
Bağdan bahçıvan kovuldu.
Renga renk güller kurudu.
Herkesin sevdası var;
İllede bir baş olmak.
Bir köşe kapma uğruna:
Koşuyordur çokları bak..
Nerde kaldı kardeşlik,
Nerde muhabbet, dostluk?
Menfaat için çokları;
Yapıyordur kula kulluk….
Hile ve entrika mübah,
Çıkar ve menfaat için.
Geçmişini silenler var:
Basit gelecekler için….
İbret ile bakılınca;
Bir çok şeyler fark edilir.
Ne oyunlar oynanıyor,
O zaman tam anlaşılır.
Bir çokları kendine;
Büyük payeler verir.
Peçeler kalktığında:
Gerçek yüzler görülür.
Çok çeşit insanlar var;
Hepsi ahkam keserler.
Helal, haram demeden;
Hepsi yumulup yerler..
Kimisi şeyhlik yapar;
Sömürür insanları.
Sahte şeyhler kaplamış;
Dünyamızda her yanı..
Hakka aşık olanlar;
Mutlak her zaman vardır.
Onların sayıları;
Ne yazık ki çok azdır.
Hep özleyip dururuz,
Eski geçen günleri.
Hatırlarmısın Ali:
Silyandaki günleri.
27.01.2010 Neckarsulm -Almanya
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 27.12.2015 21:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!