Ne Günlere Kaldık Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Ne günlere kaldık Rabbim:
Ne asıl belli, ne gölge.
Köyler terk edilmiş gitmiş:
Herkes kalmak ister köşkte.

Zenginler şükürden acız,
Fakırlar bilmiyor sabrı.
Alimler dünya hamalı,
Ağır yükler taşımakta...

Evlat tanımıyor ana, babayı.
Kardeş kardeşine kuyu kazayı.
Kadınlar nerdeyse çıplak gezeyi.
Kapalı giyenen ayıplanmakta..

Zina suç olmaktan çıkarıldı.
Günahsa ayıpla gömülüverdi.
Böylece medeni oduk sanıldı.
Şehirli,köylüsü perişanlıkta..

Koca camilerin cemaatı yok.
Kahvelerde baş sandalya yok.
Torunla dedesi oynuyorlar bak.
Göç eylemiş haya, edep gitmekte.
15.07.2008 Almanya