Ne Gülmeyi Bildim, Ne Ağlamayı

Şu fani dünya ya geldim geleli
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı
Tükendi bu ömrüm dertli, çileli
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı

Bir yanım hep yaz dı, bir yanım kıştı
Yollarım ya iniş, ya da çıkıştı
Acım, neşem birbirine karıştı
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı

İçimde yaşattım zalım gurbeti
Ne sevgiyi bildim, ne de nefreti
Ayakta kalsamda durdum eğreti
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı

Gönül sarayın da yıkıldı büstüm
Karıştılar birden düşmanım, dostum
Kaderim sen bana ben sana küstüm
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı

Dost kalemlerden dökülen inciler.........................................................................

Teli koparılmış cevizden sazdım
Hayelde üşüdüm düşte ayazdım
Kendi kaderimi kendim mi yazdım
Ne gülmeyi bildim, ne ağlam ....Osman Öcal

Dost bildiklerim çıktılar yılan
Doğru bildiklerim oldular yalan
Acı hatıralardır geride kalan
Ne gülmeyi bildim ne ağlamayı. ...M.M.REVANLI

Çıktım bir yola dönemedim geri,
Bu sevda uğruna oldum bir deli,
Ben bu yalan aşka düştüm düşeli,
Ne gülmeyi bildim,ne ağlamayı. ...FİGEN YILDIRIM

yüreğimin gurbetine uzandım
hasret ile özlemi mi yazandım
insana güvendim her dem kazandım
ne yalanı bildim ne kızma bildim ...Dost Şeref

Dertlerle doludur hep benim ömrüm
Kurtulmaya bir çare oda ölüm
Açmadan soldu işte benim gülüm
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı. ....Rabiye Allah Verdi

Ömür geçiyorken, canımda talan,
Sızı var içimde sevdadan kalan,
Anladım dünyada her şey bir yalan.
Ne gülmeyi bildim, ne ağlamayı. ....Yener Sezgi