Ne görürler kaf dağını aşanlar

kurak bir söyleyiş sulu sepkendir
arkamda denizler karışır gider
gerçeği bağlayan nasıl bir kendir
doğru ile eğri sarışır gider

batakta elde çok as tutmak olmaz
bekleyip sonunda pas tutmak olmaz
üç günden fazlaca küs tutmak olmaz
herkes birbiriyle barışır gider

ne görürler kaf dağını aşanlar
haktan yardım ister dara düşenler
bu dünya bir kulvar bizse koşanlar
iyilik kötülük yarışır gider

insan köşe bucak kendinden kaçar
tatlı söz elbette çok kapı açar
insanlar dünyada kalsada naçar
herkes birbiriyle görüşür gider

bilir misin kâinatın yaşını
uçurdum kafesten hayat kuşunu
gam yıpratır insan içi dışını
yıllar geçer yüzler buruşur gider

hem iyi hem kötü insana şayan
sebat göster aman güçlüğe dayan
nefsine gem vurup dürüst yaşayan
yücelerek hakka erişir gider

akşam olup gün ufukta batınca
kurt kuş yılan çıyan hepsi yatınca
zaman dolup vade gelip çatınca
kafa kâğıtları kırışır gider

fizâhî kendini bulana kadar
pisliği yurdundan silene kadar
ta doğduğu günden ölene kadar
insan kendisiyle vuruşur gider

10 Kasım 08
Nilüfer