Ne Gezer Şiiri - Adem İmdat Kesici

Şol bülbülün olmasaydı maksadı,
Biçare, bahçede gülde ne gezer!
Arıların olmasaydı hasadı,
Çiçeklerin özü balda ne gezer!

Altın kafesinde bülbül ah! etmiş,
Olur ise “İlla Vatanım” demiş.
Kişi değil ise seyyah bir derviş,
Diyarından uzak elde ne gezer!

Gönüller dostluğa serilmelidir,
İşler aynasında görülmelidir.
Her iş erbabına verilmelidir,
Yolu bulamayan telde ne gezer!

Nefsin kırbacıdır her dem nasihat,
Ayakta durmaya gerekli sıhhat.
“Mal Canın Yongası” denilir fakat!
Candaki keramet malda ne gezer!

Âdem’e ibrettir fanidekiler,
Dost için geceyi gündüze ekler.
Susuz kaldığında solar çiçekler,
Yeşil yaprak kuru dalda ne gezer!