Simdi su saatte bir hayli de geç
Aklıma dusmene ne gerek vardı
Ozlem yarasını desip paslı bisturiyle
Kanımı icmene ne gerek vardı
Yillar geçmiş kalmis derinlerde
Unutulmuş sizinin loş mahzeninde
Öylesine geçen alalede gunde
Günyüzü gormene ne gerek vardı
Bozdurup Kirk yıllık tovbelerimi
Kirdirip taslasmis kalp perdelerimi
Soyletip sinkafli eski sözlerimi
Aklı kalbe yendirmene ne gerek vardı
Tutmaz edip nasirli ellerimi
Görmez edip bozulmuş gözlerimi
Sağır edip duymayan hallerimi
Ele güne reziltmene ne gerek vardı
Daha dönülmez yerden belirip
Daha yanmaz denilen harda dilirip
Daha anmaz dilimde gerilip
Biri bin etmene ne gerek vardı
Kıstırıp bendimi kuytu köşelerde
Istırap cismimin her zerresinde
Aczi fakrın son perdesinde
Sahneye gelmene ne gerek vardı
Kayıt Tarihi : 3.7.2024 00:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.