Madem gidecektin son kez görmeden
İçimi yakmaya ne gerek vardı
Vicdan mahkemesi karar vermeden
Temize çıkmaya ne gerek vardı
Bayram sandım umut ile geldiğin
Bilemedim umutları sildiğin
Mevlâ ile aramda sır bildiğin
Ortaya dökmeye ne gerek vardı
Sana canım sana gülüm demiştim
Sen suskun ifadem dilim demiştim
Zaten terkedişin ölüm demiştim
Kurşunlar sıkmaya ne gerek vardı
Sen bana bir kere yâr olamadın
Çılgın duygulara ar olamadın
Son günümde gelip var olamadın
Boynumu bükmeye ne gerek vardı
Nasıl oldu kalbe gizli akışın
Üstelik zevk verdi feci yakışın
"Huzur verir bana" derken bakışın
Tahtını yıkmaya ne gerek vardı
Aşk yıkılmaz derler zelzele ile
Enkaz bulur ancak velvele ile
Azrailden önce acele ile
Üstüme çökmeye ne gerek vardı
Görelim bu hesap kimden sorulur
Elbet yarın ulu divan kurulur
Gün devrilir aya mühür vurulur
Ya candan bıkmaya ne gerek vardı
Sükûti halimiz Mevlâ’ya ayan
Sen oldun verdiğin ikrardan cayan
Ben gaflete daldım bari sen uyan
Perdeyi çekmeye ne gerek vardı.
Gürsel Gözütok Sükuti
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Gözütok Sükuti](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/27/ne-gerek-vardi-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!