Sen sen olduktan sonra,
Doğurmaya ne gerek var..
Konuşman solduktan sonra,
Çağırmaya ne gerek var..
İnsan görüşünü başlar savunmaya,
Anlattıkça da direnerek övünmeye,
Övünüp haykırarak avunmaya,
Yoğurmaya ne gerek var..
Usulca konuşunca da insan anlıyor,
Sert konuşup çınlayınca sanmayın dinliyor,
Esas susunca dağlar, yürekler inliyor,
Bağırmaya ne gerek var..
ÇAKIR da bazen susar bazen kusar,
Ama kimileri var ki adamı keser asar,
Bazıları var hırlayarak sözü keser,
Böğürmeye ne gerek var..
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Çört](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/18/ne-gerek-var-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!