Ne Gerek Şiiri - Cemal Yavuz

Nefsimin esiri oldum, Başka düşmana ne gerek. Günaha nefsimle girdim. Cine, şeytana ne gerek.

Gözden geçirdim ben beni, Dost evde buldum kendimi. Olursan gönül zengini, Paraya ve pula ne gerek.

Hakk’a yönel ipte özü, Açılırsa gönül gözü, Göz söyler en güzel sözü. Ağızda dile ne gerek.

Kıraçsa gönül tarlası, Zor olur onun meyvesi. Bozuksa eğer mayası, Öyle bir kula ne gerek.

Nasıp varsa rahmetinde, Her şey altın kıymetinde. Olursan aşk cennetinde, Çiçeğe, güle ne gerek.

Sam vurup ta kavurursa, Yerden yere savurursa, Gönüldeki aşk kurursa, Sahraya çöle ne gerek.

Gelince vuslatın günü, Son bulur, toyu, düğünü, Çevirmişse Hakk’a yönü, Mevtaya yola ne gerek.

Artık en büyük serveti, Hakk’ın affı, marifeti. Görürse eğer cenneti, Yağmura, sele ne gerek.

Ankara /21.12.2013