Sevdiğim aşkına düşmüş yanmışım,
Yangını söndürmez suya ne gerek.
Aşkın şerbetiyle sarhoş olmuşum,
İçkiye, mezeye, mey’e ne gerek.
Bitmez sevdan kaldı bana verdiğin,
Aklım baştan aldı tatlı bir dilin.
Canıma ok attı gözün, kirpiğin;
Hançere, silaha, yay’a ne gerek.
Yüksel’i sonunda eyledin âşık,
Bir gün küsüyorsun, bir gün barışık.
Karanlık dünyama olsaydın ışık;
Güneşe, yıldıza, aya ne gerek.
24.06.1997
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yürek yangınını hiç bir itfaiye ekibi söndüremez. O başka bir yangındır. Sevdiğiniz insanla beraberseniz başka neye ihtiyacınız olursa olsun üstesinden gelirsiniz. O varsa her şey tamamdır, o yoksa her şey eksik...
Yüreğinize sağlık kutlarım emeğinizi. Tam puanımla saygılar sunuyorum...
Yangını söndürmez suya ne gerek.
Aşkın şerbetiyle sarhoş olmuşum,
İçkiye, mezeye, mey’e ne gerek. '
Kutluyorum, saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)